Οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης συχνά προκύπτουν από αθλητικές δραστηριότητες ή τραυματισμό και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στη σταθερότητα και τη λειτουργικότητα του ώμου. Μπορεί να κυμαίνονται από ήπια διαστρέμματα έως σοβαρά εξαρθρήματα, κάτι που σημαίνει ότι χρειάζονται διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση προκειμένου να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο επιπλοκών.
Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση βρίσκεται στο σημείο όπου η κλείδα συναντά το υψηλότερο σημείο της ωμοπλάτης (ακρώμιο). Παίζει καθοριστικό ρόλο στο να επιτρέπονται οι κινήσεις του βραχίονα πάνω από το κεφάλι και σε όλο το σώμα. Οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης διακρίνονται με βάση τη σοβαρότητα και τις δομές που εμπλέκονται και κυμαίνονται από τον Τύπο Ι έως τον Τύπο VI, σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης Rockwood.
Συνήθεις τύποι τραυματισμών της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης
Τύπος Ι: Ήπιο διάστρεμμα των συνδέσμων της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, χωρίς μετατόπιση της κλείδας.
Τύπος II: Περιλαμβάνει ρήξη των συνδέσμων της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης και πιθανή μερική ρήξη των κορακοκλειδικών συνδέσμων, που οδηγεί σε ελαφρά μετατόπιση.
Τύπος ΙΙΙ: Τόσο οι ακρωμιοκλειδικοί όσο και οι καρακοκλειδικοί σύνδεσμοι έχουν υποστεί πλήρη ρήξη, προκαλώντας αισθητή μετατόπιση της κλείδας.
Οι τύποι IV έως VI είναι λιγότερο συχνοί και συνεπάγονται μετατόπιση της κλείδας σε διαφορετικό βαθμό και θέση, και συνήθως μια πιο επιθετική θεραπεία είναι απαραίτητη.
Πως προκαλούνται οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης
Οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης συνήθως προκύπτουν από:
- Άμεση πρόσκρουση, όπως μια πτώση απευθείας στον ώμο, κάτι που συμβαίνει συχνά στα αθλήματα επαφής. Εάν η δύναμη που θα ασκηθεί είναι μεγάλη, ενδέχεται να οδηγήσει το ακρώμιο προς τα κάτω, υπερβαίνοντας τους συνδέσμους.
- Έμμεση δύναμη, όπως μια πτώση σε τεντωμένο βραχίονα η οποία μπορεί να προκαλέσει μια φόρτιση μέχρι τον βραχίονα και την κλείδα, επιβαρύνοντας την ακρωμιοκλειδική άρθρωση από διαφορετική γωνία.
- Χρόνια καταπόνηση της άρθρωσης από δραστηριότητες όπως η άρση βαρών ή λόγω εργασίας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον σταδιακό εκφυλισμό των συνδέσμων.
Συμπτώματα και διαδικασία διάγνωσης
Οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης δεν συνοδεύονται πάντα από ξεκάθαρα συμπτώματα καθώς πολλά από αυτά μιμούνται τα συμπτώματα άλλων ορθοπεδικών παθήσεων. Τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πόνος και ευαισθησία τοπικά, που γίνονται πιο έντονα στη συμβολή του ακρωμίου και της κλείδας.
- Οίδημα και μώλωπες που εκδηλώνονται γρήγορα μετά τον τραυματισμό.
- Ορατή παραμόρφωση, ιδιαίτερα σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, όπου η κλείδα μπορεί να φαίνεται υπερυψωμένη.
- Περιορισμένο εύρος κίνησης, ειδικά στις κινήσεις πάνω από το κεφάλι ή όταν οι ασθενείς προσπαθούν να μετακινήσουν το χέρι κατά μήκος του σώματος.
Για να διαγνωστούν με ακρίβεια οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης είναι απαραίτητη μια φυσική εξέταση που να περιλαμβάνει συγκεκριμένους ελιγμούς για την αξιολόγηση της σταθερότητας και της ακεραιότητας της άρθρωσης, και λήψη ακτινογραφιών για την αξιολόγηση της μετατόπισης στην άρθρωση. Ενδέχεται να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία ή υπέρηχος για την αξιολόγηση τυχόν βλάβης των μαλακών μορίων.
Πώς αντιμετωπίζονται οι τραυματισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης;
Η θεραπεία των τραυματισμών τηςακρωμιοκλειδικής άρθρωσης εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα του τραυματισμού, με στόχο τη μείωση του πόνου, τη διευκόλυνση της επούλωσης και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Οι θεραπείες μπορεί να είναι είτε συντηρητικές είτε / και χειρουργικές.
Μη χειρουργικές επιλογές
Για τους τραυματισμούς που εντάσσονται στις κατηγορίες Ι και ΙΙ, και περιστασιακά στην κατηγορία ΙΙΙ, οι συντηρητικοί τρόποι αντιμετώπισης συχνά αρκούν. Οι συντηρητικές θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ξεκούραση και εφαρμογή πάγου για τη μείωση του οιδήματος.
- Ακινητοποίηση του βραχίονα για να διευκολυνθεί η επούλωση της άρθρωσης.
- Φαρμακευτική αγωγή για τη διαχείριση του πόνου και τη μείωση της φλεγμονής.
- Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την αποκατάσταση της κινητικότητας και την ενδυνάμωση των μυών του ώμου.
Χειρουργικές επιλογές
Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί την ενδεδειγμένη επιλογή περισσότερο για σοβαρές κακώσεις (τύπου IV-VI) και ορισμένες κακώσεις τύπου III, ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας και τις λειτουργικές ανάγκες του ασθενούς. Οι χειρουργικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ανοικτή ανάταξη και εσωτερική σταθεροποίηση (ORIF), κατά την οποία τοποθετείται υλικό για τη σταθεροποίηση της άρθρωσης και τη διευκόλυνση της επούλωσης.
- Αποκατάσταση συνδέσμων με τη χρήση αυτομοσχευμάτων.
- Σπάνια εκτομή μέρους της κλείδας για να αποφευχθεί η επώδυνη επαφή με το ακρώμιο.
Αποκατάσταση και ανάρρωση
Μετά τη θεραπεία, είτε με χειρουργική επέμβαση είτε με συντηρητικούς τρόπους, οι ασθενείς ακολουθούν ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για τη σταδιακή αύξηση του εύρους κίνησης και την ενδυνάμωση των μυών του ώμου. Το χρονοδιάγραμμα για την αποκατάσταση ποικίλλει και συνήθως κυμαίνεται από μερικές εβδομάδες για ελαφρούς τραυματισμούς έως 2-3 μήνες για πιο σοβαρούς τραυματισμούς που αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
Για να ενημερωθείτε περισσότερο σχετικά με τους τραυματισμούς της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης και τους τρόπους αντιμετώπισης, επικοινωνήστε μαζί μας στο 6943903343 (γραμματεία) ή στο 6949196061 (ιατρός) και στο orthopedikos-papagiannopoulos.gr και κλείστε το ραντεβού σας.
